NLP, is dat wel ok?

21 maart 2017

Als relatief nieuwbakken NLP-trainer neig ik wel eens enthousiast te zijn over het instrument dat ik train, NLP. Dat enthousiasme wordt echter niet altijd gedeeld. “Programmeren zeg je??” Waarna subtiel 2 stapjes achteruit worden gezet. Terecht, lijkt me. Als het beeld dat opduikt dat is van de onzichtbare toverstaf waarmee ‘de NLP’er’ naar believen de hem omringende breinen in een andere plooi trekt, dan kan je je inderdaad beter zo snel als mogelijk uit de voeten maken.

 

De structuur van succes

Dat is het natuurlijk niet, maar die reputatie komt wel ergens vandaan. Oorspronkelijk ontstaan als therapeutische succesformule in de jaren 1970, werd NLP al snel uitgebreid tot een methode om ‘de structuur van succes’ in elk menselijk functioneren te ontdekken, ongeacht de context. Toen NLP in de jaren 1980 in het bedrijfsleven werd binnengehaald, werd persoonlijke groei dan ook al te vaak meer in dollartekens dan in termen van ‘innerlijke vrijheid’ geformuleerd. Met de nochtans cruciale NLP-begrippen ‘intentie’ en ‘ecologie’ (zorg voor je omgeving in de ruimste zin) werd het jammer genoeg niet altijd te nauw genomen.

Intussen behoren die uitwassen gelukkig grotendeels tot het verleden en wordt succes vandaag in bredere dan enkel materiële termen geformuleerd. Want NLP is inderdaad een manier om een succesvol leven te leren leiden. Bij Arcturus definiëren wij dat als een leven waarvan jijzelf het gevoel hebt dat het betekenis heeft, omdat het uitdrukt wie jij in wezen bent.

Weten wie je bent, bam, het is eruit! Hoe doe je dat in godsnaam? Door te leren loslaten wat niet van jou is en te leren weten welke keuzes je vanuit jezelf wil maken om jouw eigen leven te leiden. Dat klinkt te simpel in theorie en te moeilijk in de praktijk…

 

Programmaties

Daar komt NLP dan zeer handig van pas. NLP staat voor Neuro-Linguïstisch Programmeren. Via taal geven we betekenis aan onze ervaringen en zo programmeren we onszelf in ons brein via neurologische verbindingen. Hoe we tegen onszelf praten, creëert onze werkelijkheid. Het verhaal dat we geloven en herhalen vormt een patroon in onze gedachten, emotionele reacties en gedrag. Opvoeden, in de zin van bijvoorbeeld belonen en bestraffen, is niets anders dan automatische patronen creëren. Die ‘externe’ stem (van ouders, leraars,…) gaan we dan internaliseren en later geloven we dat het onze eigen stem is. Vaak kwekt ze er dag in dag uit op los: “dat is goed, dat is fout, je moet X zus, je mag Y niet zo…” Een innerlijke criticus noemen we dat dan. Een norm waarmee we onszelf en anderen permanent beoordelen en veroordelen, maar die voor het ruime merendeel afkomstig is uit onze omgeving, via programmaties.

Programmaties zijn nochtans niet per definitie slecht, integendeel. Ze zorgen ervoor dat we kunnen ontwikkelen en niet elke dag alles opnieuw moeten aanleren. Ze zorgen ervoor dat we stoppen bij een rood licht en niet moeten nadenken over hoe we die auto daarna weer verder laten rijden.

Dus vele programmaties zijn zeer nuttig en geven vrijheid. Het schoentje knelt echter bij de programmaties die ooit vanuit overlevingsperspectief wel nuttig waren, maar die je vandaag keer op keer met je hoofd tegen de muur doen knallen. Die programmaties die je met handen en voeten vastketenen als het erop aankomt jezelf te willen zijn: zelfdestructief of zelfondermijnend gedrag, een laag zelfbeeld, perfectionisme, noem maar op.

 

Hoofd en hart

Het komt er dus op aan je eigen norm te vinden, onder je programmaties. NLP is daartoe een zeer nuttig instrument. Het leert je dat je altijd keuze hebt en hoe je die keuze kan concretiseren. Je kan het zien als graafwerken, op zoek naar wat er te vinden is onder datgene wat je beperkt om vrij te zijn. En hier is het juiste kader en voldoende diepgang belangrijk. Het gevaar is namelijk dat het graven stopt in het brein, dat we met andere woorden voor het ene niet nuttige programma een ander gaan ‘bedenken’. Dit garandeert echter weinig kans op duurzaamheid. Op zichzelf aangewezen is onze geest immers maar een onzeker diertje. Twijfel is his middle name.

Dus het is van het grootste belang dat we dieper gaan graven dan onze gedachten, dat we erkenning geven aan de emoties die we onderweg tegenkomen, maar dat we doorgraven tot bij het niveau van de stilte. Daar waar rust en ruimte is. Daar waar geen twijfel is, maar ‘weten’. Dat is de plek van je Hart. Dat is de plek van waaruit het juiste nieuwe ‘programma’ kan ontstaan, dat uitdrukt wie jij bent. In het volle besef dat wie je in wezen bent, los staat van welk programma dan ook.

Dit is hoe wij bij Arcturus al ruim 35 jaar NLP in de wereld zetten. Hoofd en hart kunnen er mekaar ontmoeten en een pact sluiten in wederzijds vertrouwen. Zo stop je cycli van pijn, zo vind je werk dat bij je past, zo heb je plezier in je eigen leven. Zo schrijf je jouw eigen duurzame succesverhaal, vanuit jouw eigen norm. NLP op zijn best, dik ok. ☺

 

Hilde Van Liefferinge is NLP-trainer en loopbaancoach bij Arcturus.

Intermittent Fasting als transportmiddel tot bewustzijnsontwikkeling.

7 maart 2017

Onze levensstijl zorgt voor een collectieve hersendegeneratie. Wil je echter een betekenisvol leven leiden vanuit je hart, dan is ook een andere manier van denken nodig en hebben we net heel gezonde hersenen nodig. Intermittent fasting kan daarbij helpen en vormt op die manier een poort naar bewustzijnsontwikkeling.

Verstoorde hersenfunctie en hersenstructuur

Volgens de diabetesliga zijn er ongeveer 1 miljoen Belgen met verstoorde bloedsuikerwaarden die in aanmerking komen voor de behandeling van diabetes. De belangrijkste risicofactor hiervoor is onze levensstijl: een verstoord bioritme, een zittende levensstijl, slechte eetgewoonten, … Deze elementen weerspiegelen zich elk afzonderlijk en samen in een verstoorde bloedsuikerspiegel.

Minder bekend is dat deze verstoorde bloedsuikerwaarden ook duidelijk gekoppeld zijn aan een verstoorde hersenfunctie (een verminderde doorbloeding) en hersenstructuur (een verminderde dichtheid in witte en grijze stof).

Uit onderzoek blijkt dat de hersenen van mensen die diabetes hadden ontwikkeld significant kleiner waren dan van mensen zonder diabetes. De hippocampus – verantwoordelijk voor het geheugen –  was zelfs gemiddeld 4 procent kleiner.

Verstoorde bloedsuikerwaarden resulteren verder in mentale traagheid en een verminderde flexibiliteit, het trager zijn in denken en handelen en het moeite hebben met het overschakelen van de ene op de andere taak (afname van de psychomotorische snelheid). Naast een verminderd cognitief functioneren, stelt men ook een verdrievoudiging van de gevoeligheid voor depressie vast.

Onze huidige levensstijl leidt dus tot een collectieve hersendegeneratie met verstrekkende gevolgen.  Verschillende onderzoeken suggereren dat ons IQ de laatste decennia stelselmatig achteruitgaat. Een mogelijke verklaring hiervoor is een leven in de comfortzone: de afwezigheid van échte evolutionaire stressfactoren die ons eeuwenlang hebben gedwongen om onze hersenen te laten domineren in functie van het meest existentiële: overleven. Met de opkomst van de elektronische revolutie en het gebruik van het externe geheugen is de laatste dwingende cognitieve drukfactor voorgoed verdwenen. Of zoals een titel van een onderzoek uit Science luidt: “Google effects on memory: cognitive consequences of having information at our fingertips.”

In onze huidge maatschappij is voeding, drinkwater, zuurstof, temperatuur altijd en overal aanwezig. De echte evolutionaire noodzaak om bijvoorbeeld ouderwets voeding te moeten zoeken  is vrijwel onbestaande. Dit heeft ontegensprekelijk gevolgen voor onze hersenen en besluitvormingscapaciteit.

  • Als we moe zijn, hebben we dan een koffiedeficiëntie of slaaptekort?
  • Hebben we bij hoofdpijn echt een paracetamoldeficiëntie?

Maar ook:

  • Is het zinvol om empathie te vertonen of juist gezond agressief te zijn?
  • Is het zinvol een gesprek aan te gaan of een conversatie te verlaten?
  • Is het nodig te helpen of impliceert de wegname van de pijn een gemiste groeikans?

NLP-inspirator Eric Schneider stelt bovendien dat het leiden van een betekenisvol leven vanuit het hart ook een andere manier van denken vereist

Willen we onze hersenfunctie behouden en bewustzijnsontplooiing mogelijk maken, worden we uitgedaagd om onze manier van leven onder de loep te houden en opnieuw creatief te worden.

Intermittent fasting

Hoopgevend zijn de recente opwindende onderzoeken naar de voordelen van intermittent fasting.  Zo toonde Longo aan dat intermittent fasting niet alleen in staat is om de bloedsuikerspiegel te normaliseren (supra), maar om zelfs het pancreasweefsel zelf te regenereren!

Het bewust aanbieden van intermittent fasting zou dus wel eens een belangrijk hulpmiddel kunnen zijn om onze hersenen weer te laten domineren.  Dan wordt honger weer een signaal om energie naar de hersenen te mobiliseren om voeding te zoeken en zo de stress te beëindigen. Zo is het atijd geweest.

In de snelgroeiende wetenschap kPNI (klinische psychoneuroimmunologie) is Intermittent Fasting deel van het grotere concept Intermittent Living: het herstellen van onze verloren gegane flexibiliteit door het opnieuw aanbieden van acute, evolutionair bekende oude stressoren zoals koude, hitte, hypoxie, honger,… Het herstellen van deze metabole flexibiliteit gaat hand in hand met een verhoogde psychologische flexibiliteit of resilience.

We hebben bovendien de kans om de cirkel rond te maken. Evolutionair hebben we doorheen de seizoenen heen altijd te maken gehad met overvloed én schaarste. Ook de verschillende religies zoals het Jodendom, het Christendom en de Islam kennen de traditie van het vasten. Het altijd en overal beschikbaar zijn van voeding is echt iets van de laatste jaren. De vraag is of het sindsdien zo goed gaat met ons mentale en geestelijke gezondheid…

De tegenbeweging is reeds ingezet. Als mensen – of het nu patiënten met depressie of hoofdpijn, sporters, ondernemers of coaches zijn – opnieuw hun besluitvaardigheid willen vergroten, zullen ze de comfortzone moeten verlaten. Onze bondscoach Roberto Martinez heeft het alvast begrepen en geeft het goede voorbeeld: op wedstrijddagen blijft hij nuchter om al zijn bloed te kunnen mobiliseren naar de hersenen in dienst van de juiste beslissing.

Ik stel me dus luidop de vraag: zou het opnieuw integreren van sommige van deze oude tradities en het aanbieden van oude stressoren zoals honger opnieuw kunnen leiden tot een betere kwaliteit van denken en ons dichter kunnen brengen bij ons verstand én bij ons hart? 

 

Zaterdag 18 maart geven kPNI-therapeut en zijn mentor en inspirator Eric Schneider samen een lezing over dit thema met als titel: “Vasten als poort tot bewustzijnsontwikkeling.”

https://www.arcturus.be/agenda/vasten-als-poort-tot-bewustzijnsontwikkeling/

 

Thomas D’havé is kPNI-therapeut met een achtergrond als osteopaat en NLP-coach (Arcturus). Vandaag begeleidt hij ondernemers, coaches en topsporters volgens de principes van de klinische psychoneuroimmunologie (kPNI). Hij werkt onder meer voor de voetbalclub Ajax Amsterdam(NL). Hij is de mede-oprichter van het kPNIBelgium, een opleidings- en behandelcentrum voor kPNI.